Το μεγαλύτερο χριστουγεννιάτικο δέντρο από Lego στον κόσμο.

Ένα γιγάντιο χριστουγεννιάτικο δέντρο από Lego μπορούν να θαυμάσουν οι περαστικοί στον σιδηροδρομικό σταθμό St Pancras του Λονδίνου, το ψηλότερο που έχει φτιαχτεί ποτέ αποκλειστικά από τουβλάκια, όπως επιβεβαίωσε η ίδια η Lego.

Ξεπερνώντας τα 10 μέτρα ύψος, το δέντρο χρησιμοποιεί 600.000 τουβλάκια Lego που συνθέτουν 172 κλαδιά. 1200 Χριστουγεννιάτικες μπάλες που αποτελούνται επίσης από Lego, κατασκευάστηκαν από παιδιά του δημοτικού, πριν κρεμαστούν από το ιδιαίτερο αυτό δέντρο που χρειάστηκε συνολικά δύο μήνες για να στηθεί.

http://skathari.net/wp-content/plugins/wp-o-matic/cache/a9e4b_megalutero-xristougenniatiko-dentro-apo-lego-01.jpg

http://www.newsbeast.gr/files/temp/8CB3815DBD8568713C3AAB354FBB885E.jpg

http://www.youtube.com/watch?v=B1unLyLNGqY&feature=player_embedded

YouTube - Βίντεο από αυτό το μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου

Κωνσταντίνος Τζουβανέλης

Λέο Μπουσκάλια

Στο βιβλίο της Β΄γυμνασίου, στην ενότητα για τη φιλία το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο έχει εντάξει ένα απόσπασμα από το βιβλίο του Λέο Μπουσκάλια,"Να ζεις, να αγαπάς, να μαθαίνεις". Αγαπημένα τα βιβλία του, ξεχωριστός ο ίδιος. Ας τον γνωρίσουμε λίγο καλύτερα.

Ο Λέο Μπουσκάλια (1924-1998) έχει γράψει πολλά βιβλία, τα περισσότερα από τα οποία πραγματεύονται το θέμα της αγάπης. Για μια περίοδο, πέντε από τα έργα του εμφανίζονταν ταυτόχρονα στον κατάλογο των best sellers των New York Times. Το πρώτο του βιβλίο, Η Αγάπη, παρέμεινε best seller για είκοσι χρόνια. Τα βιβλία του έχουν κυκλοφορήσει σε εκατομμύρια αντίτυπα σε όλο τον κόσμο και έχουν μεταφραστεί σε είκοσι γλώσσες.
Ως ιδρυτής του μη κερδοσκοπικού οργανισμού Felice Foundation, αφοσιώθηκε στην προώθηση της δυναμικής της προσφοράς και της αγάπης, προσφέροντας παράλληλα τις υπηρεσίες του σε αμέτρητες φιλανθρωπικές οργανώσεις.

                                             
Υπήρξε επίκουρος καθηγητής της κοινωνικής παιδαγωγικής και ψυχολογίας του Πανεπιστημίου της Νότιας Καλιφόρνιας, όπου δίδαξε επί δεκαεννιά χρόνια.

Ιταλικής καταγωγής ήταν καθηγητής της παιδαγωγικής στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνιας, ψυχολόγος και συναρπαστικός ομιλητής. Μέσα από τα μαθήματα διδασκαλίας του ανάπτυξε ένα ειδικό σεμινάριο πάνω στην αγάπη και μέσω αυτής στην αλλαγή της καθημερινής μας συμπεριφοράς. Κατά τη διατύπωσή του "η αγάπη δεν είναι δρόμος, είναι συμμετοχή και μοιρασιά. Το να ζεις με τη φιλοσοφία της αγάπης είναι η μεγαλύτερη πρόκληση της ζωής".

Απλός αλλά όχι απλοϊκός, πρακτικός, άμεσος, με χιούμορ και πρωτοτυπία μας ξεσηκώνει αλλά και μας διευκολύνει να δούμε τη ζωή από μια άλλη, πιο αυθεντική οπτική γωνία.

Τα πιο γνωστά βιβλία του είναι:
ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ:
1. Να ζεις, ν' αγαπάς και να μαθαίνεις
 2. Γεννημένοι για την αγάπη
3. Επειδή είμαι άνθρωπος
4. Η αγάπη
5. Λεωφορείο 9 για τον Παράδεισο
6. Ν' αγαπάμε ο ένας τον άλλο
7. Άτομα με ειδικές ανάγκες και οι γονείς τους
8. Ο δρόμος του ταύρου
9. Η πτώση του φύλλου που το έλεγαν Freddie
ΠΑΙΔΙΚΑ:
1. Επτά ιστορίες Χριστουγεννιάτικης αγάπης
2. Μια ανάμνηση για τον Τίνο

Happy Birthday AEL FC ARENA !!!!

Ένα όνειρο χρόνων πραγματοποίησε πέρυσι τέτοια ημέρα η ΑΕΛ, εγκαινιάζοντας ένα μοναδικό στολίδι για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Ένα στολίδι του οποίου η θέση είναι στη Super League, αλλά τη σεζόν 2011-12 η Football League θα έχει την… πολυτέλεια να διεξάγονται αγώνες της εκεί. Οι «βυσσινί», φυσικά, ελπίζουν ότι η φετινή χρονιά θα είναι παρένθεση και από την επόμενη η ΑΕΛ και το «κόσμημά» της θα επιστρέψουν στη φυσική τους θέση.

Τέτοιες μέρες  (23/11), λοιπόν, η ΑΕΛ εγκαινίασε το στολίδι «AEL FC ARENA», αφού λίγες ημέρες νωρίτερα είχε αποχωριστεί το ιστορικό Αλκαζάρ. Το νέο αθλητικό κέντρο «CRIMSON PARK», το οποίο αναπτύσσεται σε συνολική έκταση 144.000 τ.μ. στην περιοχή Νεάπολη της Λάρισας έχει ως «κορωνίδα» το νέο «παλάτι» της ΑΕΛ, το AEL FC ARENA, ένα υπερσύγχρονο γήπεδο διεθνών προδιαγραφών UEFA (3 Αστέρων), χωρητικότητας 16.118 θέσεων με 38 σουίτες 12 ατόμων.

Στο συγκρότημα περιλαμβάνονται εμπορικοί χώροι, χώροι στάθμευσης 1.104 θέσεων, υπαίθριοι χώροι πολιτισμού και αναψυχής και η εικόνα συμπληρώνεται από το ήδη υπάρχον κλειστό γήπεδο μπάσκετ και τα 12 γήπεδα τένις, που βρίσκονται υπό ανακατασκευή.

Το νέο αθλητικό κέντρο βρίσκεται σε ιδανική – από πλευράς πολεοδομικής χωροθέτησης – τοποθεσία, με εξαιρετική ένταση στο σύστημα μεταφορών, άριστη προσβασιμότητα από δύο κύριους οδικούς άξονες και εγγύτητα στον πολεοδομικό ιστό.

Από το Νοέμβριο του 2010 αποτελεί το νέο σπίτι της ΑΕΛ, παίρνοντας τη σκυτάλη από το ιστορικό Στάδιο Αλκαζάρ.

Μπόνιας Τάσος

Αμυγδαλεώνας- Από το κουβάρι του χρόνου

Πρώτης γενιάς Γαρεσαρέτες στον Αμυγδαλεώνα (πρώην Μπαντέμ-τσιφλικ) το 1927.

Στον Αμυγδαλεώνα εγκαταστάθηκαν μαζικά πρόσφυγες από το Ασαρτζούχ

και το Καταχώρ, αλλά και άλλοι Γαρεσαρέτες από το Εσκήκιοϊ, τη Λίτσασα,

το Τσοράχ, την Κάλτσασα, το Κηράτς, το Κιογνιούκ και το Κονάκ.

Το χωριό μας είναι από τα λίγα χωριά με αναφορά 100% στην «καρδιά» της Γαράσαρης. Στον Αμυγδαλεώνα συναντά κάποιος τα περισσότερα «κλασσικά» επίθετα

της Γαράσαρης, αφού εδώ εγκαταστάθηκε η κύρια μάζα από το Ασαρτζούχ

και το Καταχώρ, δύο χωριά που είχαν «γεμίσει» τη Γαράσαρη

με εποίκους νέων οικισμών, γαμπρούς και νύφες.

Δαβίδης, Εμμανουηλίδης, Ζαπίδης, Ζεϊτίδης, Καλτσίδης, Κοντελίδης,

Μουρατίδης, Πετρίδης, Πιρίτσαλης, Σεμερτζίδης, Τασίδης, Υψηλόπουλος,

Φωτιάδης, Γαϊτελίδης, Παπαδόπουλος, Παρχαρίδης, Ασικίδης, Ζεπιρίδης,

Ζουμπουλίδης, Ιωσηφίδης, Καλπακίδης, Κεκρίδης, Κεσικιάδης, Κοσμίδης,

Σεραφειμίδης, Σταφυλίδης, Τσαχαλίδης, Τσοχαταρίδης, Φιλιππίδης,

Τουνουσίδης, Σιδηράτος, Τσακιρίδης, Ευαγγελίδης, Ομηρίδης κλπ

                                        Τζουβανέλης Κωνσταντίνος

                               



Σκωτία-Το νησί Staffa

Το νησί Staffa ή το νησί με τις κολώνες βρίσκεται στην Σκωτία. Οι Βίκινγκς έδωσαν αυτό το όνομα στο νησί γιατί η παράξενη μορφολογία του εδάφους, τους θύμιζε τα σπίτια τους.

Οι παράξενες κολώνες που καλύπτουν το νησί είναι κατασκευασμένες από βασάλτη (μαγματικό ηφαιστειακό πέτρωμα). Οι σχηματισμοί αυτοί δημιουργήθηκαν από την ψύξη λιωμένης λάβας.

Το Staffa είναι το θρυλικό σπίτι του Fingal του γίγαντα, μάλιστα στη φωτογραφία βλέπετε την σπηλιά που λέγετε ότι ζούσε.

Ο Καναδός συνθέτης Mendelssohn εμπνεύστηκε από μια επίσκεψη στο νησί και έγραψε το τραγούδι «Giant». Μπορεί να ακούσετε ακόμα και ένα απόσπασμα από την εισαγωγή, εάν ταξιδεύετε προς Staffa με ένα από τα πλοία που φεύγουν από το Mull.

Τζουβανέλης Κωνσταντίνος

Αγαπητέ Θεέ

 Ερίκ Εμανουέλ Σμίζ                                                                                     
 Εκδόσεις Opera

''Αγαπητέ Θεέ,

Με λένε Όσκαρ, είμαι δέκα

χρονών, έχω βάλει φωτιά στη 

γάτα, στο σκύλο, στο σπίτι (αν 

δεν κάνω λάθος έχω ψήσει και τα 

χρυσόψαρα), κι αυτή είναι η 

πρώτη φορά που σου γράφω,

γιατί μέχρι σήμερα, λόγω του 

σχολείου, δεν είχα χρόνο.

Σου το λέω ευθύς εξαρχής:

σιχαίνομαι να γράφω. Για να

γράψω πρέπει πραγματικά να

είμαι αναγκασμένος να το κάνω

γιατί το γράψιμο είναι γιρλάντα

και στολίδι και μεταξωτή 

κορδέλα. Τι άλλο είναι το

γράψιμο από ένα ωραιοποιημένο 

ψέμα; Το γράψιμο είναι για τους 

μεγάλους"

Ένα βιβλίο εκατό σελίδων που μέσα από τις τελευταίες ημέρες ενός παιδιού δέκα χρονών μας διδάσκει το νόημα και τις αξίες της ζωής που λίγοι ενήλικες "βλέπουν" και ακόμα λιγότεροι καταλαβαίνουν. Ένα βιβλίο που λόγω της λιτής του γλώσσας είναι κατανοητό σε όλους τους ανθρώπους ανεξαρτήτως ηλικίας.

Ιωάννα Δ.

Φιλία - Χαλίλ Γκιμπράν "Ο Προφήτης"

Και ένας νέος είπε, Μίλησε μας για τη Φιλία.

Κι εκείνος αποκρίθηκε λέγοντας:

Ο φίλος σας είναι η εκπλήρωση των αναγκών σας.

Είναι το χωράφι που εσείς σπέρνετε με αγάπη και θερίζετε με ευγνωμοσύνη.

Και είναι το τραπέζι σας και το παραγώνι σας.

Γιατί πηγαίνετε στο φίλο με την πείνα σας, και τον αναζητάτε για τη γαλήνη σας.

Όταν ο φίλος σας εκφράζει τις σκέψεις του, δε φοβάστε το όχι στη δική σας σκέψη, ούτε αποσιωπάτε το ναι.

Και όταν εκείνος είναι σιωπηλός, η καρδιά σας δεν παύει για ν' ακούσει την καρδιά του.

Γιατί στη φιλία, όλες οι σκέψεις, όλες οι επιθυμίες, όλες οι προσδοκίες γεννιούνται και μοιράζονται χωρίς λέξεις, με χαρά που είναι άφωνη.

Όταν χωρίζεσαι από το φίλο σου, δε λυπάσαι, γιατί αυτό που αγαπάς πιο πολύ σ' αυτόν μπορεί να είναι πιο φανερό στην απουσία του, όπως ο ορειβάτης βλέπει πιο καθαρά το βουνό από την πεδιάδα.

Και μη βάζετε κανένα σκοπό στη φιλία εκτός από το βάθαιμα του πνεύματος. Γιατί η αγάπη που γυρεύει κάτι άλλο εκτός από την αποκάλυψη του δικού της μυστηρίου δεν είναι αγάπη παρά ένα δίχτυ που ρίχνεται στη θάλασσα και μόνο το ανώφελο θα πιάσει.

Και δίνετε το καλύτερο εαυτό σας στο φίλο σας. αφού θα γνωρίσει την άμπωτη του κυμάτου σας, δώστε του να γνωρίσει και την παλίρροιά του.

Είναι ο φίλος σας κάτι που θα έπρεπε να γυρεύετε όταν έχετε ώρες που θέλετε να σκοτώσετε;

Καλύτερα να γυρεύετε το φίλο σας πάντα όταν έχετε ώρες να ζήσετε. Γιατί έργο του φίλου σας είναι να εκπληρώσει τις ανάγκες σας, αλλά όχι να γεμίσει το κενό σας.

Και μέσα στη γλύκα της φιλίας κάνετε να υπάρχει γέλιο, και μοίρασμα χαράς.

Γιατί στις δροσοστάλες των μικρών πραγμάτων η καρδιά βρίσκει την καινούργια αυγή της και ξανανιώνει.

Τζουβανέλης Κωνσταντίνος

Η ζωή χωρίς άκρα - Παραδίδονται μαθήματα ζωής

Ο Σέρβος στην καταγωγή, Νικ Βούισιτς , γεννήθηκε στην Αυστραλία, με την σπάνια ασθένεια της τετρα-αμελίας. Δηλαδή γεννήθηκε χωρίς να έχει άκρα (χέρια και πόδια). Οι υπέρηχοι που έκανε η μητέρα του δεν μπόρεσαν να δείξουν ότι τα άκρα του δεν αναπτύσσονταν έτσι ο γιατρός και οι γονείς του ήταν εντελώς σοκαρισμένοι όταν γεννήθηκε. Οι γιατροί δεν μπόρεσαν να προσφέρουν καμμία ιατρική εξήγηση για την κατάσταση του, η οποία επηρεάζει μόνο 15 άτομα παγκοσμίως τα οποία έχει υπόψην του ο ίδιος ο Βούισιτς.

Στα πρώτα του χρόνια, αντιμετώπισε δυσκολίες και πρώτα απ’ όλα με το σχολείο, καθώς σύμφωνα με τον τότε αυστραλιανό νόμο, λόγω της σωματικής του αναπηρίας, δεν μπορούσε να παρακολουθήσει μαθήματα σε κανονικό σχολείο, αν και ο Βούισιτς δεν αντιμετώπιζε κάποιου είδους νοητική διαταραχή. Την εποχή εκείνη όμως, άλλαξε ο νόμος κι έτσι ο Βούισιτς ήταν απ’ τα πρώτα άτομα με αναπηρία που ενσωματώθηκαν στα γενικά σχολεία. Εκεί όμως, γνώρισε την απόρριψη κι απ’ την τρυφερή ηλικία των οχτώ ετών σκεφτόταν την αυτοκτονία. Είδε τον εαυτό του σαν βάρος για τους άλλους, απίθανο να πάει στο κολλέγιο, να έχει μια σύζυγο ή ακόμα να αγκαλιάσει τα παιδιά του. Μια φορά προσπάθησε να πνιγεί.

Αποφασιστικό σημείο καμπής στη ζωή του, στάθηκε η στιγμή που η μητέρα του, όταν ήταν δεκατριών ετών, τού έδειξε ένα άρθρο εφημερίδας με έναν άνθρωπο που είχε παρόμοια προβλήματα αναπηρίας και τα αντιμετώπιζε με θάρρος. Ο Βούισιτς τότε συνειδητοποίησε ότι δεν ήταν ο μόνος που έδινε μια μεγάλη μάχη.

Αν και όπως προαναφέρθηκε, συχνά τον πείραζαν, τον απειλούσαν και τον απέρριπταν στο σχολείο έμαθε να χρησιμοποιεί το πηγούνι του για να χειρίζεται αντικείμενα και τα μικροσκοπικό του «πόδι» με τα δύο δάχτυλα για να περπατάει, να παίζει βόλους, να κολυμπάει, να κάνει πατίνι, να ξυρίζεται μόνος του, να βάζει ένα ποτήρι νερό, ν’ απαντά στο τηλέφωνο και να παίζει ποδόσφαιρο. Επίσης έμαθε να χρησιμοποιεί τα δάχτυλα των ποδιών του για να γράφει, να δαχτυλογραφεί και να οδηγεί το καροτσάκι του. Πολλές απ’ αυτές τις δεξιότητες που έχει αναπτύξει, τις παρουσιάζει και κατά την διάρκεια των ομιλιών του στο κοινό.

Ο Νικ Βούισιτς θεωρώντας τον Θεό και την πίστη του σ’ αυτόν, σύμμαχο στο πρόβλημά του και στον αγώνα που έδινε,  άρχισε να δίνει διαλέξεις σε θρησκευτικό κοινό και σιγά σιγά δημιούργησε την Μη Κερδοσκοπική Οργάνωση «Ζωή χωρίς άκρα» (Life without limbs). Οι ομιλίες του έφερναν δάκρυα. Σύντομα, είχε πολλές προσκλήσεις και έτσι το περιορισμένο κοινό που είχε αρχικά επεκτάθηκε παγκοσμίως, σε αρκετά εκατομμύρια ανθρώπων που παρακολούθησαν κι εξακολουθούν να παρακολουθούν τα μαθήματα ζωής που δίνει…

Μπόνιας Τάσος

ΠΙΑΝΟ

Ένα από τα πιο γνωστά όργανα μουσικής σήμερα είναι το πιάνο. Όλοι μας φυσικά ξέρουμε το όργανο, κάποιοι ξέρουν και διάσημους μουσικούς που έκαναν καριέρα πάνω του (από τον παντοτινό Mozart μέχρι το δικό μας Σγουρό) αλλά πόσοι μας πραγματικά γνωρίζουμε την ιστορία του;

Το παρακάτω κείμενο είναι αφιερωμένο σε αυτό το όργανο και στην ιστορία του έτσι ώστε να μας μάθει το πώς ξεκίνησε και πως κατέληξε εδώ που είναι.

Η ιστορία έρευνας και εξέλιξης του αρχίζει περίπου 300 χρόνια πριν.Οι πρόγονοί του υπήρξαν το κλαβίχορδο (Clavichord) και το τσέμπαλο (Cembalo). Το κλαβίχορδο, όργανο πολύ αγαπητό στις αρχές του 18ου αιώνα, εξελίχτηκε από το μονόχορδο του Μεσαίωνα και είχε αδύναμο αν και αρκούντως εκφραστικό ήχο αφού λόγω του μηχανισμού επαφής που διέθετε, επέτρεπε την άμεση σύνδεση με το δάκτυλο και άρα τη δυνατότητα διαμόρφωσης του ήχου. Μερικά πλήκτρα ακουμπούσαν στην ίδια χορδή κάτι που καθιστούσε αδύνατη τη συνήχηση γειτονικών φθόγγων. Στην ουσία ήταν όργανο ιδιωτικής χρήσης, καθώς είχε πολύ απαλό άκουσμα, και δεν μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σε συναυλίες. Το τσέμπαλο που αναπτύχθηκε κατά τη διάρκεια του 15ου αιώνα διέθετε μηχανισμό νύξης: κάθε πλήκτρο ενεργοποιούσε ένα μηχανισμό με πένα φτιαγμένη από φτερά πουλιών ή δέρμα που στηριζόταν σε ελεύθερα κινούμενες γλωσσίδες με ελατήριο. Όταν το πλήκτρο σηκωνόταν, ο μηχανισμός κατέβαινε και με τη βοήθεια ελάσματος ο άξονας επανερχόταν στη θέση του, επιτρέποντας στη πένα να τσιμπά τη χορδή. Όταν ο μηχανισμός επέστρεφε στη θέση του ένας σιωπητήρας από τσόχα εμπόδιζε τις παλμικές κινήσεις της χορδής. Το τσέμπαλο προσφέρει πολύ λίγες δυνατότητες ηχητικών αντιθέσεων και ελέγχου της δυναμικής, ενώ οι διαφοροποιήσεις στο άγγιγμα των δακτύλων έχουν ελάχιστα αποτελέσματα.

Από τον 17ο ως τα τέλη του 18ου αιώνα, το τσέμπαλο ήταν απαραίτητο για το « μπάσο κοντίνουο» σε όλους σχεδόν τους συνδυασμούς οργάνων. Η χρήση του σήμερα αν και περιορισμένη, έχει εμπνεύσει διάφορους συνθέτες του 20ου αιώνα  και χρησιμοποιείται κατά κόρον στις εκτελέσεις μπαρόκ μουσικής, ιδίως σε σύνολα με όργανα εποχής. Πιάνο (pianoforte)

Το παλαιότερο δείγμα τύπου πιάνου κατασκευάστηκε στη Φλωρεντία από τον Μπαρτολομέο Κριστοφόρι το 1709. Ο Κριστοφόρι ονόμασε το όργανο αυτό “gravicembalo col piano e forte” και στόχος του ήταν να ικανοποιήσει την επιθυμία των μουσικών της εποχής του να παίζουν σε μια ευρεία δυναμική γκάμα, από πολύ σιγά ως (πολύ) δυνατά. Τώρα, αντί για το τσίμπημα (νυγμό) των χορδών που είχαμε στο τσέμπαλο, χρησιμοποίησε μια σειρά σφυριών τα οποία μόλις χτυπούσαν πάνω στη χορδή, επανέρχονταν στη θέση τους επιτρέποντάς της να πάλλεται λίγο χρόνο μετά. Ακριβώς αυτό το στοιχείο ήταν που έδωσε στους εκτελεστές του οργάνου νέα δυνατότητα ελέγχου του βαθμού δύναμης με την οποία πατούσαν τα πλήκτρα. Τα πιάνα του Κριστοφόρι είχαν 4 ως 4.5 οκτάβες έκταση.

Την ιδέα του μηχανισμού αυτού πήρε στη Γερμανία ο Γκότφριντ Ζίλμπερμαν ( Silbermann), που κατασκεύασε το 1726 2 πιάνα και τα έθεσε υπο τη κρίση του Μπάχ ( Bach) του οποίου η μάλλον αρνητική γνώμη πιθανόν οδήγησε σε βελτιώσεις. Να σημειωθεί εδώ ότι ενώ τα πρώτα pianoforte κατασκευάστηκαν την εποχή του Μπαρόκ και μερικοί από τους πιο διάσημους συνθέτες της εποχής γνώριζαν την ύπαρξή τους, ο ασθενής τους ήχος δεν τους επέτρεψε να ανταγωνιστούν το τσέμπαλο. Νέα ώθηση στη κατασκευή των πιάνων θα δοθεί στην Αγγλία από τους Τσούμπε (Zumpe) και Γ.Κρ.Μπαχ και στη Βιέννη από τους Streicher- Stein οι οποίοι θα δώσουν μεγαλύτερη σημασία όχι τόσο στη δυναμική όσο στη ποιοτική προβολή του ήχου. Παρ’ όλες όμως τις βελτιώσεις, οι εκτελεστές δεν μένουν ακόμα ικανοποιημένοι. Η έλλειψη μηχανισμού γρήγορης επανάκρουσης της χορδής παραμένει το βασικό μειονέκτημα. Σε αυτή την αδυναμία του μηχανισμού, ο Εράρ (Εrard) στη Γαλλία θα προτείνει το μηχανισμό του διπλού χτυπήματος τον οποίο θα ολοκληρώσει το 1823 και με τον οποίο θα γίνει δυνατό το γρήγορο παίξιμο που οδήγησε στη δεξιοτεχνική εκτέλεση του πιάνου του 19ου και 20ου αιώνα. Στα μέσα του 19ου αιώνα κατασκευάζονται 3 τύποι οργάνων: Το τραπεζοειδές για μικρούς χώρους και τα πιάνα με οριζόντιο (πιάνα με «ουρά») και κάθετο (όρθια πιάνα) χορδικό σύστημα. Το όρθιο πιάνο εξελίχθηκε από τον Τ. Χόουκινς στη Φιλαδέλφεια (1800) και τον Ρ. Ουώρνεμ τον νεότερο στο Λονδίνο (1811, τελειοποιήθηκε το 1829).Το μοντέλο που υπάρχει σήμερα είναι ως επί το πλείστον βασισμένο σε εκείνο του Ουόρνεμ.

Ο Χόουκινς εισήγαγε επίσης το σιδερένιο σκελετό, το πλεονέκτημα του οποίου ήταν η δυνατότητα χρήσης χορδών μεγαλύτερης τάσης (τεντώματος) από ότι επέτρεπε ο ξύλινος σκελετός και έτσι γινόταν δυνατή η χρήση πιο χοντρού σύρματος που παράγει πλουσιότερο ήχο. Μέχρι τα τέλη του 19ου αιώνα έχει πια βελτιωθεί ριζικά η κατασκευή πιάνων τόσο σε επίπεδο υλικών όσο και στο επίπεδο του μηχανισμού. Σε αυτό συνέβαλε επίσης και η συνεργασία των κατασκευαστών με τους συνθέτες και εκτελεστές για τη δημιουργία οργάνων που θα ήσαν σύμφωνα με τις συνθετικές και ερμηνευτικές ανάγκες τους. Κατά τη περίοδο αυτή εμφανίστηκαν μερικοί από τους σημαντικότερους κατασκευαστές πιάνων σε παγκόσμιο επίπεδο ακόμα και σήμερα: ο Bösendorfer στη Βιέννη, ο Bechstein στο Βερολίνο, ο Steinway στη Νέα Υόρκη και προς το τέλος του 19ου αιώνα η Yamaha στην Ιαπωνία.

Σήμερα το σύγχρονο πιάνο έχει σιδερένιο σκελετό και είναι είτε όρθιο είτε με ουρά. Η έκτασή του είναι 71/3 οκτάβες με 88 πλήκτρα αν και ορισμένα μοντέλα Bösendorfer έχουν έκταση 8 οκτάβες. Και οι 2 τύποι πιάνου αποτελούνται από ηχείο, σώμα υποστήριξης, πλαίσιο, χορδές, πληκτρολόγιο, πεντάλ και βασικό μηχανισμό. Πάνω στο πλαίσιο ακουμπά το ηχείο κατασκευασμένο από ξύλο ελάτου και μαντέμι. Το σύγχρονο πιάνο έχει 1 χορδή για μερικές από τις χαμηλές νότες, 2 για το μεσαίο τμήμα, και 3 για το υψηλότερο. Οι χαμηλότερες χορδές περιβάλλονται από χάλκινο σπείρωμα που αυξάνει τον όγκο τους δίχως να μειώνει πολύ την ευελιξία τους.Oι χορδές είναι φτιαγμένες από ατσάλινο σύρμα και η ποικιλοβαρής πίεση του διαφορετικού μεγέθους των χορδών μοιράζεται ως επί το πλείστον με διασταύρωση χορδών (Overstringing), δηλ. με το να περνά μια ομάδα χορδών σχεδόν διαγώνια πάνω από μια άλλη.

Σε ένα πιάνο υπάρχουν συνήθως 52 λευκά πλήκτρα (από ελεφαντόδοντο ή άσπρο πλαστικό υλικό) και 36 μαύρα πλήκτρα ( είτε από έβενο είτε από μαύρο πλαστικό υλικό). Τα πλήκτρα όταν πιεσθούν, σηκώνουν τα ξύλινα σφυράκια που είναι ντυμένα με μαλακό κετσέ («πνιγέας») και τα οποία στηρίζονται στη χορδή. Η χορδή έτσι μπορεί και ταλαντώνεται ελεύθερα παράγοντας ήχο, ώσπου το πλήκτρο, επιστρέφοντας στην αρχική του θέση, ξαναρίχνει τον πνιγέα.

Το αντηχείο του πιάνου (sound- board) – που βρίσκεται πίσω από τις χορδές στο όρθιο πιάνο και κάτω από αυτές στο μεγάλο- εκπληρώνει την ίδια αποστολή με το σώμα ενός βιολιού: δίχως αυτό ο ήχος θα ήταν πολύ λεπτός και ασθενικός .Επίσης, ιδίως στο πιάνο με ουρά, το καπάκι που βρίσκεται πάνω από το ηχείο όταν ανοιχθεί (ή ανάλογα με το ύψος που θα ανοιχθεί) μετατρέπεται σε ζωτικής σημασίας ηχητικό μεταδότη. Τα πεντάλ του πιάνου είναι τα εξής: α) Το πεντάλ «διαρκείας» (Sustaining Pedal), παρατείνει τον ήχο όσο το πατάμε, απομακρύνοντας όλη τη σειρά των σιγαστήρων («πνιγέων») από τις χορδές. Με αυτό τον τρόπο όποιος φθόγγος ή συγχορδία παιχτεί αποκτά μεγαλύτερη διάρκεια, ακόμα και αν τα δάκτυλα δεν πατούν πια τα πλήκτρα. Επίσης οι αρμονικοί της χορδής εμπλουτίζονται από τη «συμπαθητική» αντήχηση αυτών που προέρχονται από άλλες ελεύθερα δονούμενες χορδές, με αποτέλεσμα έναν πιο πλούσιο ήχο. β) Το πεντάλ Sostenuto, το οποίο δίνει τη δυνατότητα στον εκτελεστή να επιλέξει τους φθόγγους που θέλει να κρατηθούν. Το εισήγαγε η εταιρεία Steinway και τελειοποιήθηκε το 1874. γ) Πεντάλ una corda ή σουρντίνα. Στα πιάνα με ουρά μετακινεί το πληκτρολόγιο καθώς και μια σειρά σφυριών προς τα δεξιά ώστε να κρούεται μια μόνο χορδή ( una corda) αντί για τρεις, ενώ στα όρθια πιάνα μετακινεί ολόκληρη τη σειρά των σφυριών προς τις χορδές, μειώνοντας έτσι τη διαδρομή τους και κατά συνέπεια τη κρουστική δύναμή τους. Το πιάνο χορδίζεται σύμφωνα με το συγκερασμένο σύστημα, δηλ. την διαίρεση της οκτάβας σε 12 ίσα ημιτόνια πράγμα που κατέστησε δυνατή την αντιστοιχία τους σε 12 πλήκτρα ( ωστόσο να σημειωθεί εδώ ότι το χόρδισμα της ισοσυγκερασμένης οκτάβας, γίνεται με μια σειρά από λίγο «μικρότερες» πέμπτες και λίγο «μεγαλύτερες» τέταρτες από τις φυσικές). Τελειώνοντας αυτή την επισκόπηση κατασκευής του «βασιλιά των οργάνων» κατά τον Φ. Λίστ ( Liszt), να θυμίσουμε πως εκτός του ( πολύτιμου) κάματου των κατασκευαστών του οργάνου, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε τη συμβολή όλων εκείνων των συνθετών και εκτελεστών (από το 17ο αιώνα και εντεύθεν), που με το δημιουργικό τους έργο προέβαλαν και καταξίωσαν στη συνείδηση ειδημόνων και μη αυτό το εξαιρετικών, πραγματικά, δυνατοτήτων όργανο

Περισσότερα: http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=News&file=article&sid=1777#ixzz1eGIu7XJt

Στέλλιος Ζαππίδης

Παραολυμπιακοί Αγώνες

 

Απλά δείτε το χαμογελό της...
Το φωνάζει η μικρή  με όλη  την ψυχή της...
ΌΧΙ ΡΕ!! ΔΕΝ ΤΟ ΒΑΖΩ ΚΑΤΩ!! ΤΟ ΠΑΛΕΥΩ!!

ΑΠΟ ΤΟ ΜΑΘΗΤΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΤΖΟΥΒΑΝΕΛΗ

ΠΟΝΤΙΑΚΗ ΛΥΡΑ

Η Ποντιακή λύρα είναι το κατ΄ εξοχήν μουσικό λαϊκό όργανο των Ελλήνων του Πόντου που ανήκει στην κατηγορία των τοξοτών μουσικών οργάνων, δηλαδή που χειρίζονται με"Δοξάρι" τόξο(κοινώς δοξάρι, ποντιακά: τοξάρ). Το μήκος του κυμαίνεται από 55 μέχρι 60 εκατοστά. Η ποντιακή λύρα είναι ένα τρίχορδο πλήρες μουσικό όργανο στη κατηγορία του και για τους σκοπούς που χρησιμοποιείται. Χορδίζεται κατά τέταρτα και συνοδεύει τραγούδι και χορό. Διακρίνεται από τη μοναδικότητα της φιαλόσχημης μορφής του με μακρύ λαιμό και στενόμακρο ηχείο, που φέρεται να μην έχει αλλάξει από την πρώτη του εμφάνιση. Κατά κανόνα ο τρόπος χειρισμού, παιξίματός της παρουσιάζει χαρακτηριστικά στοιχεία βυζαντινής προέλευσης.Κατά τη χρήση του οργάνου ο Πόντιος λυράρης «παίζει» τη λύρα είτε όρθιος είτε καθιστός. Συχνότερα όμως βρίσκεται στη μέση του κυκλικού χορού παίζοντας εύθυμα και διεγείροντας τους.

Η Ποντιακή λύρα φέρεται επίσης και με το όνομα κεμετζές(αρσενικό ο), ή κεμεντζέ (θηλυκό, η), όνομα που κατά τους ερευνητές πιθανότερα να προέρχεται από την περσική λέξη «καμάτσια» που ως είδος λύρας εμφανίσθηκε στη Β. Περσία τον10ο αιώνα(μ.Χ.), χωρίς να παραγνωρίζεται η πιθανότητα να προέρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη κέλης (= σκάφος) ή το ρήμα κέλομαι (= παροτρύνω) με μετάπτωση του λ σε μ. Η Ποντιακή λύρα έγινε περισσότερο γνωστή στην Ελλάδα μετά την"Γενοκτονία των Ποντίων και τον ολοκληρωτικό ξεριζωμό τους την περίοδο 1922-1923.

Συνηθέστερο υλικό κατασκευής του σκάφους της ποντιακής λύρας είναι το ξύλο κοκκύμελου (δαμασκηνιάς), καθώς και τούτ (μουριά), ή καρυδιάς κ.ά., ενώ του καπακιού το ξύλο πεύκου. Η κατεύθυνση των νερών του ξύλου του καπακιού είναι κάθετη και το καπάκι τοποθετείται διαφορετικά ανάλογα με τον λυράρη (κεμεντζετσή) εάν αυτός είναι αριστερόχειρας ή δεξιόχειρας, καθώς η πυκνότητα των αυξητικών δακτυλίων (νερών) διαφοροποιείται από την μία στην άλλη πλευρά. Το σκάφος της λύρας μπορεί να κατασκευαστεί με διάφορους τρόπους. Ένα σκάφος μπορεί να είναι σκαφτό (δηλαδή σκαμμένο μονοκόμματο ξύλο) ή με συγκόλληση μονοκόμματων επιφανειών (πλευρά, ράχη) ή με συγκόλληση πολλών μικρών τμημάτων διαφορετικών ξύλων (όπως πχ το ηχείο ενός μπουζουκιού). Η τελευταία μέθοδος ονομάζεται τογραμαλί.

Προσωπικά η λύρα έχει μετεμψυχωθεί μέσα μου. Άρχισα να "γρατζουνάω" στην ηλικία των 10 χρονών και να κάνω τις πρώτες μου δοξαριές ένα χρόνο αργότερα.Στο πνεύμα τις ποντιακής λύρας με έβαλε ένας θειος μου,που μου έφτιαξε την πρώτη μου ποντική λύρα.Μου έδειξε κάποιες τεχνικές όπως: πατήματα πάνω στις χορδές, κούρδισμα της λύρας κ.α. Στην ηλικία των 12 χρονών γράφτηκα στο ΣΥΛΛΟΓΟ ΤΟΥ ΑΜΥΓΔΑΛΕΩΝΑ, όπου και  κάνω μάθημα μέχρι και σήμερα.Έχω εμπνευστεί αρκετά από τον Παναγιώτη Κογκαλίδη και από τον Γώγο Πετρίδη οι οποίοι είναι γνωστοί Καλλιτέχνες σε όλο τον κόσμο.

ΤΖΟΥΒΑΝΕΛΗΣ  ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

Τα ντέρμπι του πλανήτη

Το «αιώνιο» ντέρμπι μεταξύ Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού είναι ένα από τα κορυφαία της Ευρώπης, με αφορμή λοιπόν την «μάχη» στο «Καραϊσκάκη», σας παρουσιάζουμε τα μεγαλύτερα ντέρμπι σε όλο τον κόσμο.

Κύπρος:Η Λευκωσία έχει αρκετά ντέρμπι, με μεγαλύτερο αυτό της Ομόνοιας και του ΑΠΟΕΛ, καθώς τις δυο ομάδες χωρίζουν πολιτικές πεποιθήσεις, ενώ στην Λεμεσό ξεχωρίσει η αναμέτρηση της ΑΕΛ με τον Απόλλωνα και στην Αμμόχωστο αυτό της Ανόρθωσης με την Νέα Σαλαμίνα. Τέλος στην Λάρνακα, η ΑΕΚ με την Αλκή, χωρίζουν την πόλη… στα δυο

Γαλλία:Το ντέρμπι του Ροδανού ανάμεσα στην Λιόν και την Σεντ Ετιέν θεωρείται το μεγαλύτερο στην Γαλλία και ένα από τα πιο «καυτά» της Ευρώπης. Τις δυο ομάδες χωρίζει κάτι παραπάνω από αντιπαλότητα, ενώ η Σεντ Ετιέν έχει τα περισσότερα πρωταθλήματα στην χώρα (10) με την Λιόν να έχει ως στόχο να ξεπεράσει την αντίπαλο της (7)

Γερμανία: Το μεγάλο ντέρμπι της χώρας και το πιο «καυτό» είναι αυτό ανάμεσα στο Αμβούργο και στην Σανκτ Πάουλι, καθώς οι οπαδοί και των δυο ομάδων θεωρούνται από τους πιο σκληροπυρηνικούς των γερμανικών γηπέδων.Το έτερο μεγάλο ντέρμπι, είναι αυτό της Ρηνανίας, ανάμεσα στην Ντόρτμουντ και την Σάλκε, το οποίο έχει το προσωνύμιο του "απαγορευμένου".

Ιταλία:Φυσικά αρχή γίνεται από το ντέρμπι της Ρώμης, ανάμεσα στην Λάτσιο και την Ρόμα, με την πόλη να ζει και να αναπνέει κυριολεκτικά για αυτό το παιχνίδι, αφού και το… μίσος που χωρίζει τις δυο ομάδες είναι τεράστιο!Σειρά παίρνει το Ίντερ-Μίλαν, ένα από τα μεγαλύτερα ντέρμπι στον κόσμο, όπου ισχύει ό,τι και στο ντέρμπι της «αιώνιας πόλης», ενώ από τα πιο «σκληρά» θεωρείται αυτό ανάμεσα στην Τζένοα και την Σαμπντόρια, με την πόλη της Γένοβας να θυμίζει πεδίο μάχης πριν και μετά την αναμέτρηση.Το μεγαλύτερο ντέρμπι της Ιταλίας, ωστόσο, δεν είναι τοπικό. Είναι αυτό της Ίντερ με την Γιουβέντους με τις δυο ομάδες να συνδέονται με τεράστιο… μίσος.

Ισπανία:Τι μπορεί να πει κανείς για το τεράστιο «El Clasico», παρά το γεγονός πως δεν είναι τοπικό ντέρμπι; Την Ρεάλ με την Μπαρτσελόνα χωρίζουν αρκετά πράγματα και τις ενώνουν… ελάχιστα!Τοπικό ντέρμπι είναι αυτό της Μαδρίτης, ανάμεσα στην Ρεάλ και την Ατλέτικο, γνωστό ως «El Derbi madrileno».Πολύ μεγάλο ντέρμπι είναι και αυτό της χώρας των Βάσκων, ανάμεσα στην Αθλέτικ Μπιλμπάο και την Ρεάλ Σοσιεδάδ, καθώς οι δυο ομάδες έχουν κόντρα για το ποια είναι το αφεντικό της περιοχής.

Αγγλία:Γεμάτη ντέρμπι είναι η Αγγλία…Φυσικά ξεχωρίζει αυτό του Μάντσεστερ, το οποίο εδώ και 80 χρόνια χωρίζει την πόλη στα δυο όταν αγωνίζεται η Γιουνάιτεντ με την Σίτι, ενώ για το Λονδίνο, μόνο ότι υπάρχουν ομάδες όπως η Άρσεναλ, η Τότεναμ και η Τσέλσι, κάνει την κάθε αναμέτρηση ξεχωριστή.Τεράστιο παιχνίδι, είναι αυτό ανάμεσα στην Λίβερπουλ και την Έβερτον στο «Μέρσεϊσαϊντ», αλλά και στο Σέφιλντ, ανάμεσα στην Γουέντσντεϊ και την Γιουνάιτεντ.Τέλος, το μεγαλύτερο ντέρμπι στην Αγγλία, το οποίο δεν είναι τοπικού χαρακτήρα, είναι αυτό ανάμεσα στην Λίβερπουλ και την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, τις δυο ιστορικότερες και μεγαλύτερες ομάδες του Νησιού.
Τέλος στην Αργεντινή, ένα από τα μεγαλύτερα ντέρμπι στον κόσμο, αυτό του Μπουένος Άιρες, ανάμεσα στην Μπόκα Τζούνιορς και την Ρίβερ Πλέιτ, προσελκύει την προσοχή όλης της χώρας, καθώς τις δυο ομάδες χωρίζουν και κοινωνικά αίτια.

Στη Βραζιλία, το μεγαλύτερο ντέρμπι θεωρείται αυτό του Σάο Πάουλο, ανάμεσα σε Κορίνθιανς και Παλμέιρας, αλλά και αυτό με την Σάο Πάουλο, ενώ και το ντέρμπι της Φλαμένγκο με την Φλουμινένσε χωρίζει την πόλη του Ρίο στα… δύο.

Μπόνιας Τάσος

17 ΝΟΕΜΒΡΗ

 Όταν τα παιδιά κρατούν στα χέρια τους το μέλλον, υπάρχει ελπίδα ...

 Δε χρειάζονται ανεμόσκαλες και λαβύρινθοι που υπόσχονται στο τέρμα τους ορίζοντα.

 Αρκεί το εισιτήριο διαρκείας που έχει η ανάσα ελευθερίας στα στήθια τους….

Weird Al Yankovic "Amish Paradise"

The foremost song parodist of the MTV era, "Weird Al" Yankovic carried the torch of musical humor more proudly and more successfully than any performer since Allan Sherman. In the world of novelty records -- a genre noted for its extensive back catalog of flashes-in-the-pan and one-hit wonders -- Yankovic was king, scoring smash after smash over the course of an enduring career which found him topically mocking everything from new wave to gangsta rap.

Η ΑΡΧΑΙΑ ΑΘΗΝΑ ΣΕ 3D

Μία πρόταση για να γνωρίσουμε την αρχαία Αθήνα και τον Παρθενώνα σαν να έχουμε μόλις αποβιβαστεί από τη μηχανή του χρόνου.

Απολαύστε την περιήγηση  σαν να έχετε μόλις πατήσει το κουμπάκι της φωτογραφικής σας μηχανής στις σελίδες:

http://ancientathens3d.com/acropclassic.htm

http://www.parthenonfrieze.gr/#/view/tour2

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΚΟΣΜΠΟΣΤΟΠΟΙΗΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΔΗΜΟ ΚΗΦΙΣΙΑΣ

Ο Δήμος Κηφισιάς σε συνεργασία με το Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο, τον ΕΣΔΚΝΑ και το Δήμο Αθηναίων, ξεκινάει τον Απρίλιο του 2012 πιλοτικό πρόγραμμα κομποστοποίησης σε γειτονιές της Κηφισιάς. Η πρωτοβουλία αυτή υλοποιείται στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού έργου LIFE-Περιβάλλον.

Ένας κάδος καφέ χρώματος θα τοποθετηθεί δίπλα από τους συμβατικούς κάδους απορριμμάτων στους δρόμους της πόλης ενώ εξετάζεται η τοποθέτηση ενός ακόμη μικρότερου κάδου των 30 λίτρων σε κατοικίες.

Το υλικό θα συλλέγετε από απορριμματοφόρα οχήματα του Δήμου και θα μεταφέρεται στο Εργοστάσιο Μηχανικής Ανακύκλωσης και Κομποστοποίησης του ΕΣΔΚΝΑ στα Άνω Λιόσια. Εκεί, θα υφίσταται επεξεργασία σε ξεχωριστό τμήμα από τα υπόλοιπα απόβλητα, όπου και θα παράγεται εδαφοβελτιωτικό υψηλής ποιότητας.

Ο Δήμαρχος Κηφισιάς Νίκος Γ. Χιωτάκης στην ομιλία του κατά τη διάρκεια της συνέντευξης τύπου που πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα της Συγκλήτου του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου ανέφερε:

«Τα τελευταία χρόνια γίνεται μεγάλη κουβέντα για το πως θα μειώσουμε τα απορρίμματα στην Αττική. Ο καλύτερος τρόπος είναι η διαλογή στην πηγή όλων των συστατικών που βρίσκονται στα απορρίμματα. Πρέπει λοιπόν να μάθουμε στον κόσμο ότι πρέπει να κάνει τον διαχωρισμό των απορριμμάτων στο σπίτι του. Και δεν αφορά αυτό μόνο τους κατοίκους αλλά και τους επαγγελματίες Το πρόγραμμα αυτό είναι το πρώτο βήμα ώστε να πληροφορηθούν οι πολίτες ότι τα οργανικά απορρίμματα είναι τα πλέον χρήσιμα από όλα τα απορρίμματα, γιατί μπορούν να ξαναγυρίσουν στη φύση».

Τάσος Μπόνιας

Η ΕΠΙΔΗΜΙΑ ΤΩΝ ΧΑΚ ΤΡΙΚ

Μπορεί να έχουμε παίξει μόλις τρεις μήνες ποδόσφαιρο στην Ευρώπη, ωστόσο τα χατ-τρικ έχουν πάρει διαστάσεις… επιδημίας και γι αυτό σας θυμίζουμε τους μέχρι τώρα «κανονιέρηδες» των γηπέδων!

Το χατ-τρικ ήταν παλιά ένα κατόρθωμα το οποίο ήταν τόσο σπάνιο, που τα μεγάλα ονόματα του ποδοσφαίρου και μόνο κατάφερναν μια τέτοια επίδοση, Παίκτες όπως ο Γκερντ Μίλερ, ο Μισέλ Πλατινί, ο Ρομάριο και ο θρύλος Πελέ, έχουν γράψει ιστορία.

Ωστόσο, μέχρι στιγμής, την φετινή σεζόν έχουν σημειωθεί περισσότερα από 20 χατ-τρικ σε όλη την Ευρώπη, ενώ την 4η αγωνιστική του Champions League, είχαμε δύο χατ-τρικ από τους Λιονέλ Μέσι και Μάριο Γκόμεζ!

Ο σούπερ σταρ της Μπαρτσελόνα, Λιονέλ Μέσι είναι μέχρι στιγμής ο «βασιλιάς του χατ-τρικ», αφού έχει επιτύχει 4, ενώ στην δεύτερη θέση είναι ο Μάριο Γκόμεζ με 3, όσα έχει και ο Πορτογάλος σούπερ σταρ της Ρεάλ, Κριστιάνο Ρονάλντο (τελευταίο ήταν με την Οσασούνα), μαζί με τον στράικερ της Σάλκε, Κλάας Γιάν Χούντελααρ.

Για την ιστορία, πρώτος σε συνεχόμενα χατ-τρικ, είναι ο Ιάπωνας, Μασάσι Νακαγιάμα με 4.

Πέρσι ο Μέσι πέτυχε 6 χατ-τρικ, ο Κριστιάνο Ρονάλντο 7 και θεωρείται δύσκολο να μην καταφέρουν φέτος να ξεπεράσουν αυτές τι επιδόσεις, ενώ δεν αποκλείεται μαζί με τον Μάριο Γκόμεζ να έχουν συνολικά περισσότερα γκολ από χατ-τρικ από όσα έχουν αρκετοί επιθετικοί σε μια σεζόν!

Πρώτος στην ιστορία σε χατ-τρικς είναι ο Πελέ με το λίγο πολύ αστρονομικό αριθμό των 92, ενώ ο Ντίξι Ντιν έχει 37.

Τάσος Μπόνιας

ΑΠΟΕΛ – Η ΞΕΦΡΕΝΗ ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ

Η πρώτη «μεγάλη» βραδιά για τους «πορτοκαλί» ήρθε στις 3 Αυγούστου, όταν με μια παλικαρίσια νίκη στην έδρα της Σλόβαν Μπρατισλάβας με 2-0 πήρε την πρόκριση στην επόμενη φάση για τα προκριματικά του Champions League.

Εκεί, γνώρισε την ήττα στην Πολωνία με 1-0 από την Βίσλα, ωστόσο στις 17 Αυγούστου, σε μια «μαγική» βραδιά για το κυπριακό ποδόσφαιρο, επικράτησε με 3-1 και πήρε το εισιτήριο της πρόκρισης για τους ομίλους.

Εκεί η Ευρώπη βίωσε στο έπακρο το τι εστί ΑΠΟΕΛ…

Πρώτο θύμα για την ομάδα της Κύπρου ήταν η Ζενίτ, καθώς στις 13 Σεπτεμβρίου στο κατάμεστο γήπεδο του ΑΠΟΕΛ , γνωρίζει την ήττα με 2-1, ενώ δεκαπέντε μέρες μετά, ο ΑΠΟΕΛ μένει «όρθιος» στην Ουκρανία, στην έδρα της Σαχτάρ Ντόνετσκ, αποσπώντας την ισοπαλία με 1-1.

Στις 19 Οκτωβρίου, η κάτοχος του Εuropa League, Πόρτο, υποδέχεται τον ΑΠΟΕΛ στο «Ντραγκάο», ωστόσο οι παίκτες του Ιβάν Γιοβάνοβιτς παίρνουν την σπουδαία ισοπαλία με 1-1, για να φτάσουμε στην χθεσινή, ακόμη μια, «μαγική» νύχτα, όπου οι «δράκοι» έγιναν… αρνάκια, με τους «πορτοκαλί» να επικρατούν με 2-1 και να είναι πλέον με το ένα… πόδι στους «16» του Champions League.

Ιδού και η φοβερή επικράτηση της κυπριακής ομάδας επί της πρωταθλήτριας του Europa League Πόρτο :

Τάσος Μπόνιας

ΔΟΞΑ Α΄ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ

Οι Δραμινοί φέτος έχουν κάθε λόγο να χαίρονται και να καμαρώνουν για την ένδοξη ομάδα της πόλης τους, τη Δόξα Δράμας. Οι «Μαυραετοί» με μακρόχρονη πορεία στην Α’ Εθνική κατά το παρελθόν, επιστρέφουν στην μεγάλη κατηγορία του ποδοσφαίρου έπειτα από 17 ολόκληρα χρόνια!

Μπορεί σε πολλούς, το άκουσμα του ονόματος «Δράμα», να μη λέει και πολλά. Σε αυτούς πάντως που ασχολούνται με τον αθλητισμό δεν περνάει απαρατήρητο, καθώς οι παλαιότερες γενιές σίγουρα θα βρουν να πουν και από μια ιστορία για τα περασμένα μεγαλεία και την «αίγλη» που ανέδυε η Δόξα Δράμας… εκείνης της εποχής.

Μια ομάδα που πρωταγωνιστούσε στη μεγάλη εθνική κατηγορία του ποδοσφαίρου από καταβολής της Α’ εθνικής (1959-1960) μέχρι και τη σεζόν 1964-’65 όταν και υποβιβάστηκε για πρώτη φορά στην ιστορία της στη Β’ Εθνική.  Τη χρονιά 1979-’80 η Δόξα επιστρέφει στην Α’ Εθνική.

Ακολουθεί μια αρκετά αξιοπρεπής πορεία στο πρωτάθλημα , όταν τη χρονιά 1986-’87 υποβιβάστηκε ξανά στην δεύτερη κατηγορία στην οποία όμως έμεινε για μία μόνο σεζόν, καθώς την επόμενη χρονιά (1988-’89) επανήλθε στην πρώτη κατηγορία και παρέμεινε μέχρι τη σεζόν 1994-’95. Από το 1995 η Δόξα λείπει από τη μεγαλύτερη επαγγελματική κατηγορία, ενώ το 2007 ήρθαν να προστεθούν και τα οικονομικά προβλήματα της  ομάδας, τα οποία την έριξαν στη Δ’ Εθνική. Ακολούθησε η συγχώνευση με τον Εθνικό Ολυμπιακό Βόλου, η οποία έδωσε το δικαίωμα στη Δόξα να συμμετέχει στη Γ’ Εθνική κι από τότε όλα πήραν το δρόμο τους για να φτάσουμε στο 2011 και να ξαναδούμε τους «Μαυραετούς» να επιστρέφουν στη φυσική τους θέση που δεν είναι άλλη από τη Super League.

Τάσος Μπόνιας

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΑΥΤΟ ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ AC/DC ΣΤΟ RIVER PLATE ΤΟΝ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟ ΤΟΥ 2009.ΗΤΑΝ Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΠΟΧΩΝ ΜΕ ΘΕΑΤΕΣ ΠΟΥ ΑΓΓΙΖΑΝ ΤΟΝ ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΚΟ ΑΡΙΘΜΟ ΤΩΝ 200.000.

ΤΟ ΔΙΑΣΗΜΟ SOUNDTRACK ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ "NIGHTMARE BEFORE CHRISTMAS" 1993

Εν αρχή...

Ήρθε λοιπόν και η δική μου σειρά να ενταχθώ στον επίγειο παράδεισο των Bloggers, "Παι-ζω-γράφοι". Kατ' αρχήν να σημειώσουμε ότι δια μέσου εμού και άλλων μελών της συγγραφικής ομάδας θα γίνεται η ενημέρωσή σας όσων αφορά τα ποικίλα αθλητικά αφιερώματα σε όλους του τομείς. Θρύλοι του basket, άσοι του ποδοσφαίρου, αήττητοι πυγμάχοι, ολυμπιακοί πρωταθλητές, θα απαρτίζουν μερικά μόνο μέρη των υπέρογκων αθλητικών αφιερωμάτων που θα βρίσκονται αναρτημένα στον blog μας και θα είναι διαθέσιμα με φοβερή συχνότητα. Φυσικά τα αναρτημένα κείμενα θα διακρίνονται από πλήρη αντικειμενικότητα έτσι ώστε να αντιπροσωπεύεται και να ικανοποιείται οποιοσδήποτε επισκέπτεται το blog μας . Οι πρώτες αναρτήσεις έχουν ήδη αρχίσει και θα συνεχίσουν να αναρτώνται κείμενα έως και καθημερινά .

Τάσος Μπόνιας

Νίτσε

Η μοναξιά είναι για το πνεύμα ό,τι η δίαιτα για το σώμα.

Φρήντριχ Νίτσε, 1844-1900

Από τον Τάσο Μπόνια

Πυθαγόρας

Το «ναι» και το «όχι», αν και είναι οι πιο σύντομες από όλες τις λέξεις, χρειάζεται να τις σκεφθεί κανείς πολύ προηγουμένως.

Πυθαγόρας, 580-490 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος

Από τον Ιγνατιάδη Νίκο

Γούντυ Άλεν

 

Υπάρχουν δύο ειδών άνθρωποι: οι καλοί και οι κακοί. Οι καλοί κοιμούνται καλύτερα, αλλά οι κακοί φαίνεται ότι περνούν καλύτερα ξύπνιοι.

Γούντυ Άλλεν, 1935-, Αμερικανός ηθοποιός & σκηνοθέτης

Από τον Ιγνατιάδη Νίκο

Η εταιρεία MicroGen είναι μια μονάχα από τις πολλές επιχειρήσεις που επενδύουν στον τομέα των αυτοφορτιζόμενων μπαταριών, οι οποίες μετατρέπουν την κινητική ενέργεια σε ηλεκτρισμό. Οι καινοτομικές μπαταρίες βασίζονται σε μια επιφάνεια πυριτίου, με επιφάνεια που δεν ξεπερνά το 1 τετραγωνικό εκατοστό. Ο συλλέκτης, ενεργοποιεί μια πιεζοηλεκτρική επιφάνεια, η οποία είναι και αυτή μικροσκοπική, καθώς δεν ξεπερνάει μέγεθος ένα γραμματόσημο.

Μετά τιμής ο Αλέξανδρος Ξενίδης της συγγραφικής ομάδας του σχολείου του Αμυγδαλεώνα.

CARLOS SANTANA-SMOOTH

ΝΙΚΟΣ ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ-ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΠΟΙΗΤΗΣ

Αχ Ελλάδα σ' αγαπώ-Νίκος Παπάζογλου

Νίκος Παπάζογλου-Κανείς εδώ δεν τραγουδά

Ο πολιτισμός τρέχει... το μήνα Νοέμβριο

Έκθεση φωτογραφίας
Τετάρτη 09 Νοεμβρίου
ώρα: 00:00
                 «Τα εκατό χρόνια των ανασκαφών της Γαλλικής Σχολής Αθηνών στη Θάσο»
Αρχαιολογικό Μουσείο Καβάλας

Συνέδρια - Ημερίδες
Πέμπτη 10 Νοεμβρίου
ώρα: 00:00
2ο Φεστιβάλ Βιομηχανικής Πληροφορικής.
Εκθεσιακό Κέντρο Καβάλας «Απόστολος Μαρδύρης»

Θέατρο
Πέμπτη 10 Νοεμβρίου
ώρα: 21:30
"Μαμά, γεννάω"
Καπνομάγαζο cafe bar

Μουσική
Πέμπτη 10 Νοεμβρίου
ώρα: 22:30
Συναυλία Τρίφωνο
Μυροβόλος Άνοιξις

Εκδηλώσεις Λόγου/Ομιλίες
Σάββατο 12 Νοεμβρίου
ώρα: 11:00 - 12:00
Αφήγηση παραμυθιού
Βιβλιοπωλείο "Σελίδες με άρωμα καφέ..."

Θέατρο
Σάββατο 12 Νοεμβρίου
ώρα: 17:30
Παιδική παράσταση "Η Φάρμα των Ζώων"
Θέατρο «Αντιγόνη Βαλάκου»

Σεμινάριο
Σάββατο 12 Νοεμβρίου
ώρα: 18:00
Σεμινάριο για εκπαιδευτικούς
Θέατρο «Αντιγόνη Βαλάκου»

Μουσική
Σάββατο 12 Νοεμβρίου
ώρα: 22:00  
"MUSIC IS LOVE" με τον Thodori Triantafillou
Cafe "Deja Vu"

Μουσική
Σάββατο 12 Νοεμβρίου
ώρα: 22:30

Οι “Fake Reality” ζωντανά
ΜΑΟ

Μουσική
Τετάρτη 16 Νοεμβρίου
ώρα: 22:00
Συναυλία Βόρειος Ήχος
Μυροβόλος Άνοιξις

Μουσική
Δευτέρα 21 Νοεμβρίου
ώρα: 22:00
Η Έλλη Πασπαλά ζωντανά
Μυροβόλος Άνοιξις

Μουσική
Πέμπτη 24 Νοεμβρίου

ώρα: 22:00

Συναυλία Poor Rockers

Μυροβόλος Άνοιξις

Μπόνια Χριστιάνα-Τουνουσίδου Νικολέτα, μαθήτριες του Γυμνασίου Αμυγδαλεώνα

PlayStationVita

Βασισμένο στην <<κληρονομιά>> του PlayStation για ολοκληρωμένες εμπειρίες gaming, το PlaySTationVita(PSVita) θα επιτρέπει στους χρήστες να δοκιμάζουν νέους τρόπους παιχνιδιού,  μέσω μιας σειράς μοναδικών χαρακτηριστικών, όπως είναι η εκπληκτική OLED οθόνη αφής, η οπίσθια επιφάνεια αφής, οι διπλοί αναλογικοί μοχλοί, οι ασθητήρες κίνησης και οι δύο κάμερες. Μια μεγάλη γκάμα υπηρεσιών κοινωνικής δικτύωσης και επικοινωνίας όπως Facebook, Skype και Twitter θα είναι επίσης διαθέσιμες, ενώ με τις αποκλειστικές εφαρμογές <<near>> και <<Party>> οι χρήστες θα συνδέονται και θα παίζουν με τους φίλους τους και τους άλλους κατόχους PSVita.

Από τους Βασίλη Τσανουσίδη και Άλεξ Ξενίδη, μαθητές του Γυμνασίου Αμυγδαλεώνα

Thin Card

Η εταιρία Transcend με τεχνολογία από την εταιρία ITR κατασκεύασε το Thin Card ελάχιστα παχύτερο από ένα νύχι χωράει σχεδόν 2 Terabytes που ισούται με 17.000 ώρες μουσικής ή 240 μουσικά CD. Συνδέεται σε υπολογιστές που διαθέτουν γρήγορη σύνδεση USB 3.0 για ταχύτερη μεταφορά δεδομένων.


Από τον Αλέξανδρο Ξενίδη, μαθητή του Γυμνασίου Αμυγδαλεώνα

Μανώλης Χιώτης και Jimi Xendrix: Από τη μηχανή του Χρόνου

Η πύλη της ....Άσπρης Λέξης

Υπάρχουν λέξεις χρωματιστές;

Σίγουρα αν πιάναμε μαρκαδόρους και τέμπερες θα μπορούσαμε πολύ εύκολα να χρωματίσουμε τις λέξεις και τις γειτονιές τους… Εκτός από τη διάθεση περιήγησης, σίγουρα θα χρειαστούμε και κάποιους χάρτες πορείας, με αποτυπωμένα τα πλακόστρωτα, τις ασβεστωμένες αυλές, τις λεωφόρους και τις παρόδους.

Ένας τέτοιος χάρτης είναι και η Πύλη της Άσπρης λέξης, μία πύλη που αγαπά την ελληνική γλώσσα και τους λεξοκατοίκους της. Βρίσκεται στην ηλεκτρονική  διεύθυνση http://www.asprilexi.com/. Κάθε μέρα μία λέξη έχει την τιμητική της και οι λέξεις όλης της εβδομάδας ανήκουν σε μία θεματική ενότητα. Η πύλη είναι πλούσια σε θεματολογία και περιλαμβάνει ακόμη και παροιμίες αλλά και επισημάνσεις σχετικά με λάθη στη χρήση της γλώσσας μας.

Αξίζει μια επίσκεψη και ακόμη περισσότερο προσθήκη στα αγαπημένα μας.