Αν τα γλυκά είναι πάθος, τότε η σοκολάτα για μένα είναι μαγεία… Γλυκιά ή πικρή, μαύρη ή λευκή, σε πλάκα ή σε σοκολατάκι , γεμιστή με αμύγδαλο ή φουντούκι, κρέμα ή λικέρ, σε τρούφα, η σοκολάτα είχε και θα έχει πάντα τους θαυμαστές της. Για μένα όμως η σοκολάτα είναι μία: μαύρη και πικρή. Αυτή η πίκρα που λιώνει στο στόμα και στο τέλος αφήνει μια γλυκιά αίσθηση.
Όταν κόβω τη σοκολάτα σε μικρά κομμάτια για να τη λιώσω, όταν την απλώνω πάνω στο μάρμαρο για να τη στρώσω και βλέπω να αλλάζει υπόσταση, από υγρή σε στερεή μορφή, να αναδίδει το άρωμά της και να καταβροχθίζει τα καραμελωμένα φουντούκια μαγεύομαι. Όταν ρίχνω καυτή κρέμα μέσα στη σοκολάτα ανακατεύοντας, η κρέμα παίρνει τη δύναμή της σοκολάτας και το λευκό γίνεται μαύρο.
Η σοκολάτα έχει πλέον την τιμητική της. Στο εξής, στις 12 Οκτωβρίου θα γιορτάζεται η η «Παγκόσμια Ημέρα Κακάου και Σοκολάτας» ή «Chocday».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου